Władysław Glazór, który przyszedł na świat 18 czerwca 1870 roku w urokliwym Krosnie, był postacią o ciekawym życiorysie. Był tytularnym pułkownikiem Wojska Polskiego, co stanowi o jego znaczeniu w historii.
Nie jest jednak do końca znana data jego śmierci, co dodaje nuty tajemniczości do jego biografii.
Życiorys
Władysław Glazór przyszedł na świat 18 czerwca lub 18 lipca 1870 roku w Krośnie. Był synem Jana oraz Albertyny, która z domu nosiła nazwisko Bośniacka. W 1888 roku ukończył VII klasę w C. K. Gimnazjum w Przemyślu.
Jego kariera wojskowa rozpoczęła się w cesarskiej i królewskiej armii, gdzie osiągnął awans na stopień kapitana 1 maja 1908 roku. W roku 1914 pełnił funkcję oficera w 58 Pułku Piechoty Austro-Węgier mając bazę w Stanisławowie, a jego służba obejmowała IV batalion detaszowany w Fočy. Do początku 1917 roku znajdował się w stanie spoczynku, a jego droga zawodowa zaczęła się dynamicznie zmieniać w wyniku wydarzeń historycznych.
Po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu przez Polskę niepodległości w dniu 25 listopada 1918 roku, Władysław Glazór został skierowany z Przemyśla do Sanoka, gdzie przejął komendę powiatu warunkach od kpt. Antoniego Kurki. Na mocy dekretu Wodza Naczelnego, Józefa Piłsudskiego, z dnia 19 lutego 1919 roku, jako były oficer armii austro-węgierskiej, został przyjęty do Wojska Polskiego. Z zapewnieniem o zatwierdzeniu posiadanego stopnia podpułkownika z dniem 1 lutego 1916 oraz rozkazem nadanym tego samego dnia przez Szefa Sztabu Generalnego, płk. Stanisława Hallera, otrzymał przydział jako komendant powiatu Sanok od 1 listopada 1918 roku.
W 1919 roku, w stopniu podpułkownika, był odpowiedzialny za kierownictwo referatu wyszkolenia w Oddziale I Mobilizacyjno-Organizacyjnym Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”. Z kolei 26 października 1923 roku, Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego pułkownika. Mieszkał w Lwowie, gdzie jego życie osadzone było w bogatym kontekście historycznym.
20 lutego 1917 roku, w Sanoku, Władysław Glazór zawarł związek małżeński z Karoliną Hell, pochodzącą z Freistadt, która przyszła na świat w 1876 roku. Wśród świadków tego doniosłego wydarzenia znajdowali się Stanisław Borowiczka oraz Jan Puzdrowski.
Ostatecznie, Glazór został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa, w kwaterze XXIV, miejscu 2019, pozostawiając po sobie ślad w historii regionu.
Odznaczenia
Władysław Glazór zdobył szereg odznaczeń, które potwierdzają jego zasługi i wkład w służbę wojskową.
- brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.
Przypisy
- Adam A. Ostanek. Dowództwo Okręgu Generalnego „Lwów”, czyli o początkach terenowej administracji wojskowej w Małopolsce Wschodniej (1919-1921). „Historia i Świat”. 3, s. 191, 2014 r.
- Władysław Glazór. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 26.06.2017 r.]
- Władysław Glazór. stankiewicze.com. [dostęp 26.06.2017 r.]
- Władysław Glazór. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 10.02.2021 r.]
- Władysław Glazór. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 10.02.2021 r.]
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 70 z 7.11.1923 r., s. 738.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1581.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 1410.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 889.
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: 1922 r., s. 31.
- Spis bohaterów pochowanych na Cmentarzu Obrońców Lwowa. W: W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934 r., s. 38.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928.
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Przemyślu za rok szkolny 1888. Przemyśl: 1888 r., s. 94.
- Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1914. Wiedeń: 1914 r., s. 219.
- Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1914. Wiedeń: 1914 r., s. 494.
- Dekret Naczelnego Wodza Wojsk Polskich o przyjęciu do W.P. oficerów z b. armii austro-węgierskiej (838). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. 26, s. 643, 8.03.1919 r.
- Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich o przydziale oficerów (841). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. 26, s. 649, 8.03.1919 r.
- W ewidencji wojskowej C. K. Armii był określany jako Ladislaus Glazór. W ewidencji wojskowej Wojska Polskiego II RP wskazały formę nazwiska Glazor. Natomiast Wojciech Sołtys podał nazwisko Glazer.
- Księga małżeństw (1912-1924). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 43.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Kazimierz Wianecki | Stanisław Pelc (1895–1980) | Władysław Suryn | Józef Czuchra | Leszek Kozłowski | Zbigniew Szuber | Stanisław Jugendfein | Władysław Kasza | Tadeusz Kazalski | Józef Kwaciszewski | Irena Chodorowska (harcerka) | Franciszek Płonka | Jan Niezgoda | Żywisław Leliwa-Pilecki | Juliusz Ziemba | Jacek Bajger | Karol Zborowski | Tadeusz KubitOceń: Władysław Glazór