Medard Kozłowski

---

Biografia

Zabory i pierwsze lata niepodległości

Medard Kozłowski, po zakończeniu nauki w C.K. Gimnazjum w Przemyślu, zdał maturę, a następnie podjął studia z zakresu matematyki i fizyki na Uniwersytecie Franciszkańskim oraz Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1911 roku rozpoczął karierę zawodową jako nauczyciel w średniej szkole koedukacyjnej, prowadzonej przez Ksawerego Praussa w Zakopanem. W latach 1914–1918 pełnił funkcję nauczyciela prywatnego, a potem nauczyciela w gimnazjum.

W 1914 roku dołączył do Ligi Narodowej, gdzie współtworzył Organizację Narodową obok Jana Kasprowicza oraz Stefana Żeromskiego. W 1918 był jednym z kluczowych twórców Rzeczypospolitej Zakopiańskiej, a w pierwszych latach niepodległości aktywnie wspierał Górny Śląsk podczas plebiscytu, a także angażował się w polonizację terenów przyłączonych do Polski, które do tej pory należały do Węgier, takich jak Spisz i Orawa. Dodatkowo uczestniczył w pracach Komitetu Obrony Państwa, działającego w Zakopanem w czasie wojny polsko-bolszewickiej.

W latach 1920–1926 pełnił urząd wójta Zakopanego, gdzie za jego rządów powstały nowe instytucje, takie jak publiczny szpital, miejskie elektrociepłownie oraz łaźnia. Rozwój miasta wspierał także jako prezes Związku Uzdrowisk Polskich oraz w Związku Ludowo-Narodowym, gdzie przewodniczył zakopiańskiemu kołu.

Poseł

W 1922 roku postanowił spróbować swoich sił w polityce, uczestnicząc w wyborach do Sejmu z ramienia Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, co zaowocowało uzyskaniem mandatu poselskiego. Jako poseł, zasiadał w kilku istotnych komisjach, w tym administracji, budżetowej i zdrowia publicznego. Brał również udział w pracach specjalnych komisji, które badały wydarzenia z 6–8 listopada 1923 roku w Borysławiu, Tarnowie i Krakowie oraz tzw. aferę żyrardowską.

Na kolejnych wyborach w 1928 roku, niestety jego starania o reelekcję okazały się nieudane.

1928–1939

Po niepowodzeniach wyborczych, Medard Kozłowski przeniósł się do Warszawy w 1928 roku. Zajął się tam pracą jako kierownik biura parlamentarnego najpierw Związku Ludowo-Narodowego, a później Stronnictwa Narodowego. Równocześnie pełnił rolę korespondenta sejmowego dla Gazety Warszawskiej oraz pisał artykuły dla Kuriera Poznańskiego i Wieczoru Warszawskiego, angażując się aktywnie w działalność organizacji dziennikarskich.

II wojna światowa

W trakcie kampanii wrześniowej Kozłowski pisał dla gazet, które ukazywały się w oblężonej Warszawie, co niestety doprowadziło do jego aresztowania przez Niemców pod koniec 1939 roku. Zarzucano mu rozpowszechnianie fałszywych informacji o działaniach wojsk niemieckich. Po półrocznym pobycie w więzieniu na Pawiaku, po wyjściu na wolność, aktywnie działał w podziemnych organizacjach dziennikarskich. Podczas powstania warszawskiego walczył do 10 sierpnia 1944 roku, kiedy to został ponownie aresztowany przez Niemców. Jego dalsze losy prowadziły przez oboz przejściowy w Pruszkowie, a następnie do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen lub do pobliskiego Oranienburga.

Na początku 1945 roku, wraz z innymi więźniami, był ewakuowany do Bergen-Belsen, gdzie, niestety, zmarł podczas marszu.

Życie prywatne

Medard Kozłowski był synem urzędnika, Karola, oraz Marii, z domu Chrzanowskiej. W 1912 roku zawarł związek małżeński z Zofią Engelhardt, z którą miał dwie córki. Ich pierwsza córka, Magdalena, była żołnierką Armii Krajowej oraz uczestniczką powstania warszawskiego. Druga córka, Anna, nosiła nazwisko po mężu Czechowicz.

Podobnie jak jej mąż, Zofia Kozłowska również została aresztowana w trakcie powstania warszawskiego. Niestety, zginęła w obozie koncentracyjnym Ravensbrück, co stanowi tragiczny element historii tej rodziny.

---

Oceń: Medard Kozłowski

---