Edward Ludwik Ekert, znany również pod nazwiskami Eckert lub Ekiert, to postać o znaczącym dorobku w polskim społeczeństwie. Urodził się 12 stycznia 1889 roku w Krośnie, a jego życie zakończyło się tragicznie wiosną 1940 roku na Ukrainie, gdzie stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.
Ekert był polskim nauczycielem oraz aktywnym działaczem społecznym i samorządowym. Jego zaangażowanie w politykę zaowocowało dwukrotnym mandatem posła na Sejm IV i V kadencji w okresie II Rzeczypospolitej Polskiej. W swojej karierze starał się poprawić sytuację lokalnych społeczności oraz wprowadzić zmiany, które miały na celu rozwój i wspieranie obywateli.
Życiorys
Edward Ekert był synem Aleksandra i Zofii Zygmunt. Uczył się w gimnazjum w Kołomyi, a następnie kontynuował edukację w C. K. VI Gimnazjum we Lwowie, gdzie w 1907 roku uzyskał maturę. W 1912 roku ukończył studia na Wydziale Filozoficznym, a kolejne studia uzupełniające odbył między 1923 a 1926 rokiem na Uniwersytecie Lwowskim. Po zakończeniu studiów, od września 1912 do 1914, pracował jako zastępca nauczyciela w Filii C. K. Gimnazjum w Samborze, gdzie uczył języków: łacińskiego oraz greckiego.
W momencie wybuchu I wojny światowej, zgłosił się do Legionów Polskich. Od 1914 do 1917 służył w 1 pułku piechoty, gdzie odniósł rany. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej, a jego działania obejmowały walkę na froncie włoskim. W latach 1918–1920, w stopniu podporucznika, walczył ochotniczo w Wojsku Polskim. Po zakończeniu działań wojennych, powrócił do swojej macierzystej szkoły, która zmieniła nazwę na II Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Samborze, gdzie uczył historii w latach 1923–1926 oraz w latach 30. jako nauczyciel stały.
Podczas choroby dyrektora gimnazjum, Wawrzyńca Borka, przejął obowiązki kierownika szkoły od 3 lutego do 1 kwietnia 1932 roku. Po śmierci dyrektora, pełnił funkcję kierownika gimnazjum od 5 kwietnia. W lipcu tego samego roku został przydzielony do pracy w Radzie Szkolnej Powiatowej, a w grudniu przywrócony do II Gimnazjum w Samborze, jednak z przeniesieniem na urlop zdrowotny, który trwał do końca roku szkolnego 1932/1933. W roku szkolnym 1933/1934 wznowił nauczanie w Gimnazjum.
Edward Ekert aktywnie uczestniczył w życiu społecznym, obejmując wiele ważnych funkcji, takich jak prezes okręgowego Związku Legionistów oraz prezes Zarządu Powiatowego Związku Strzeleckiego. Był także członkiem Rady Miejskiej w Samborze, sekretarzem rady powiatowej BBWR oraz prezesem oddziału Związku Legionistów Polskich, jak i Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Samborze, a także członkiem Związku Zawodowego Nauczycieli Szkół Średnich.
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku, wygrał posiedzenie na Sejm IV kadencji (1935–1938), uzyskując 45 378 głosów na liście państwowej z okręgu nr 76, obejmującego powiaty: samborski, dobromilski i turczański. Jego praca w parlamencie obejmowała komisje oświatową oraz wojskową. W kolejnych wyborach w 1938 roku, został ponownie wybrany do Sejmu V kadencji (1938–1939) z tego samego okręgu. W tej kadencji był częścią klubu OZN i przewodniczył komisji oświatowej oraz pracował w komisji wojskowej.
Po wybuchu II wojny światowej oraz agresji ZSRR na Polskę, został aresztowany przez NKWD w 1939 roku, a następnie uwięziony w więzieniu „Brygidki” we Lwowie. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej wydanej w 1994 roku, gdzie był wymieniony na liście wywózkowej 55/2-29 z numerem 3355. Ostatecznie, został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni w 2012 roku.
Ordery i odznaczenia
Edward Ekert został odznaczony wieloma prestiżowymi medalami i wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi i wkład w historię Polski. Jego osiągnięcia zostały docenione przez przyznanie mu następujących orderów:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 listopada 1937 roku,
- Krzyż Niepodległości, otrzymany 9 listopada 1931 roku,
- Krzyż Walecznych, nadany w 1921 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał w 1938 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Zygmunt Błaż | Stanisław Steliga | Andrzej Kozioł (polityk) | Bronisław Basza | Roman Buchta | Janusz Chodorowski | Roman Zimka | Andrzej Matusiewicz | Janusz Lemański (polityk) | Joanna Frydrych | Piotr Przytocki | Medard Kozłowski | Bogusław Bosak | Piotr Babinetz | Jerzy Borcz | Mieczysław Szawleski | Jan Trzecieski | Franciszek Trzecieski | Józef Jan KrukierekOceń: Edward Ekert