Mieczysław Kazimierz Sąsiadek to postać, która zapisała się w historii polskiej inżynierii. Urodził się 6 grudnia 1905 roku w Krośnie, a swoją życiową drogę zakończył 10 października 1973 roku w Warszawie.
Był wszechstronnym inżynierem mechanicznym, który nie tylko pracował w przemyśle, ale także dzielił się swoją wiedzą jako wykładowca akademicki. Jego główne zainteresowania obejmowały miernictwo oraz eksploatację maszyn i urządzeń cieplnych, co uczyniło go istotną postacią w dziedzinie inżynierii w Polsce.
Życiorys
W latach 1924–1930 Mieczysław Sąsiadek studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Katedrze Obróbki Metali tej uczelni. Jednak jego doświadczenia zawodowe zaczęły się jeszcze wcześniej, ponieważ w latach 1930–1931 odbył praktyki w takich krajach jak Belgia, Dania, Francja, Niemcy oraz Szwecja.
Podczas kolejnych lat, od 1931 do 1933 roku, pełnił rolę profesora w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Poznaniu, a następnie w latach 1933–1939 pracował jako asystent w Zakładzie Fizyki Uniwersytetu Poznańskiego.
W 1939 roku złożył projekt pracy doktorskiej na Politechnice Warszawskiej, gdzie jednak ostatecznie obronił ją po zakończeniu II wojny światowej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej w Krakowie. Jego obrona, która miała miejsce 30 października 1945 roku, była pierwszą tego typu na Politechnice Śląskiej.
W roku 1945/1946 pełnił funkcję zastępcy profesora oraz kierownika Katedry Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym. Tego samego roku został także zastępcą profesora na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu, gdzie był odpowiedzialny za organizację Katedry Pomiarów Maszyn oraz jej kierownictwo.
W 1946 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a zaledwie trzy lata później zdobył tytuł profesora zwyczajnego. Od 1951 roku pracował na Politechnice Wrocławskiej, oddzielonej od uniwersytetu. Był jedną z kluczowych postaci, które zainaugurowały Wydział Mechaniczno-Energetyczny tej uczelni, gdzie w latach 1956–1958 oraz 1963–1968 pełnił funkcję dziekana. W 1968 roku zorganizował także Instytut Miernictwa, Automatyzacji i Budowy Urządzeń Termoenergetycznych, który stał się jego autorskim projektem.
W jego obszarze specjalizacji znalazły się miernictwo procesów cieplnych, eksploatacja maszyn i urządzeń termoenergetycznych oraz wybuchowość materiałów. W trakcie swojej kariery wypromował 12 doktorów, w tym ośmiu, którzy później również zostali profesorami na Politechnice Wrocławskiej.
W 1954 roku współtworzył Katedrę Elementów Maszyn na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Przemysłu Rolno-Spożywczego Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Poza tym, od 9 sierpnia 1946 roku piastował stanowisko wiceprezesa zarządu dolnośląskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Już 6 sierpnia następnego roku objął rolę prezesa po przeniesieniu ówczesnego prezesa Mikołaja Gutowskiego do Gdańska, pełniąc tę funkcję do 1948 roku.
Mieczysław Sąsiadek zmarł w 1973 roku. W uznaniu jego wkładu naukowego, w 2004 roku senat Politechniki Wrocławskiej nadał jego imieniu nazwę budynku, która pierwotnie mieściła Katedrę Pomiarów Maszyn.
Przypisy
- dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- a b c d e f g Zdzisław Kabza, Sławomir Zator, Wrocławsko-opolska szkoła naukowa metrologii przepływów, „Pomiary Automatyka Kontrola”, 56 (1), pl: Wydawnictwo PAK, 2010, s. 93 [dostęp 16.11.2019 r.]
- a b c d e f g h SĄSIADEK Mieczysław (1905-1973), prof. zw. dr inż. [online] [dostęp 16.11.2019 r.]
- Pryzmat PWr - Historia [online], www.pryzmat.pwr.edu.pl [dostęp 16.11.2019 r.]
- Strona Główna [online], kaiip.ue.wroc.pl [dostęp 16.11.2019 r.]
- Historia oddziału | SIMP Wrocław [online] [dostęp 16.11.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Tad Krzanowski | Otton Dąbrowski | Jan Szal | Bolesław Rostowski | Daniel Słyś | Stanisław Pabis | Stanisław Bergman (architekt) | Jerzy WernerOceń: Mieczysław Sąsiadek