Suchodół (Krosno)

Obszar ten leży nad rzeką Lubatówką oraz potokiem Badoń. W okolicy utworzono użytek ekologiczny, co podkreśla wartość przyrodniczą regionu. Etymologia nazwy „Suchodół” wskazuje na obszary suche, które można spotkać w nizinach nadrzecznych, jak również naturalne jarów, które kiedyś chroniły dostępu do grodów.

Według lokalnych legend, szlak węgierski prowadzący wzdłuż rzeki Lubatówki był przechodzony przez znane postacie, takie jak św. Wojciech, św. Jadwiga, a także św. Jan z Dukli. Warto zaznaczyć, że Suchodół miał swoje znaczenie jako wieś królewska w czasach, gdy znajdował się w ziemi sanockiej województwa ruskiego, a na przełomie XVI i XVII wieku był częścią tenuty Besko starostwa sanockiego.

W wiejskim krajobrazie wyróżnia się także ulica Dębowa, która jest nierozerwalnie związana z legendą o królowej Jadwidze. Jak opisuje ks. Sarna, królowa pragnęła wybudować kościół na górce granicznej między Suchodołem a Głowienką. Niestety, mieszkańcy tych wiosek sprzeciwili się jej planom, co doprowadziło do obrazy królowej, która miała powiedzieć, że nikt z tych wsi nie zostanie duchownym.

Suchodół ma również swoje miejsce w historii Polski, jako miejsce walk konfederacji barskiej w maju 1772 roku. Znajdują się tutaj również symboliczne nagrobki upamiętniające tych, którzy zginęli w walkach o wolność. Warto podkreślić, że w roku 1876 wieś liczyła 910 mieszkańców i miała znaczące granice z Głowienką, Miejscem Piastowym oraz wschodem, gdzie stykała się z Krościenkiem Niżnym i Łężanami. Od zachodu sąsiadowała z dziś istniejącą dzielnicą Polanka.

W granicach dawnych terenów Suchodołu znajdowały się obszary, które obecnie zajmuje lotnisko oraz osiedle im. Traugutta, a także cmentarz komunalny oraz kościół św. Piotra Apostoła i Jana z Dukli, które są ważnymi miejscami dla lokalnej społeczności.

W 1897 roku Suchodół zyskał na znaczeniu dzięki powstaniu drugiej po Czernichowie (1864) najstarszej szkoły rolniczej w Galicji, która wyróżniała się już znaczną autonomią oraz możliwością nauczania w języku polskim. 14 września 1900 roku, na wzgórzu Pod Dębem odbyły się Wielkie Manewry, które były obserwowane przez Cesarza Austrii Franciszka Józefa. W trakcie I wojny światowej miały miejsce tragiczne bratobójcze walki nad Lubatówką, a poległych chowano na pobliskim cmentarzu.

Na apel Józefa Piłsudskiego z Suchodołu zgłosiło się 20 mężczyzn, którzy w latach 1919–1920 walczyli pod rozkazami Komendanta Legionów. W miejscowości postawiono pomnik upamiętniający imiennie 19 mieszkańców, którzy polegli w I i II wojnie światowej. Obecnie, powierzchnia dzielnicy wynosi 726,51 ha, a w roku 2019 liczba mieszkańców wyniosła 2 949.